பதிவர் விழாவுக்கு அச்சிட்ட அழைப்பிதழ் தேவைதானா? மதுரைத் தமிழன் கேள்விக்கு எமது பதில்.

இக்கேள்வியை, பதிவர் பலரும் விழாக்குழுவினரிடம் தொடர்ந்து கேட்பதால் இந்தப்பதிவு அவசியமாகிறது.

அதுவும் நம் இனிய நண்பர், விழா அறிவிப்பு வந்தது முதலே உண்மையான அக்கறையோடு, நல்ல பல ஆலோசனைகளை வழங்கிவரும் மதுரைத் தமிழன் அவர்களும் இதே கேள்வியைக் கேட்டிருப்பதால இந்தக் கேள்வி கூடுதலாக அழுத்தம் பெறுகிறது.

நமது அழுத்தமான பதில்- 

தேவைதான் என்பதே. காரணம் வருமாறு-

தமிழ்ப் பதிவர்கள் எண்ணிக்கை சுமாராக 18,000 என்கிறார் இதுதொடர்பாக ஆய்வுகள் பலசெய்திருக்கும் திரு.நீச்சல்காரன் http://www.neechalkaran.com/me. 

இது உண்மையாக இருக்கலாம். ஆனால், உண்மையில் தொடர்ந்து –மாதம் ஓரிரு பதிவு- எழுதுவோர் எண்ணிக்கை வெறும் ஆயிரத்திற்குள் தான் இருக்கும் என்பது எனது கருத்து. இதற்குத் தமிழ்மணம் திரட்டியில் வரும் பதிவுகளே சான்றாகின்றன.அதன்வரிசை 900க்குள்தானே?

எனில், நமது நோக்கம் பதிவர்கள் எண்ணிக்கையை அதிகரிப்பதும், பதிவுகளின் சமூக நோக்கை உயர்த்துவதும், இலக்கியப் பார்வையை விசாலப்படுத்துவதும்,  பதிவுகளின் பொதுவான தரத்தை உயர்த்துவதும் தானே? 

ஆமெனில், இன்னும் ஏராளமான இளைஞர்களைப் பதிவுலகிற்குள் கொண்டுவர  வேண்டுமல்லவா? அதற்கு நம்மிடம் ஏதாவது திட்டமுள்ளதா?

அப்படிக் கொண்டுவர பதிவர் விழாவுக்கு, பதிவர் அல்லாதாரை அழைப்பதும், பதிவுலகத்தை மற்றவர்க்கு அறிமுகப் படுத்துவதும் அவசியமல்லவா? 

நாமென்ன நினைக்கிறோம்- பதிவர் விழாவுக்குப் பதிவர்கள் தானே வரப்போகிறார்கள்,  அச்சிதழ் எதற்கு? மின்னஞ்சல் வழியிலான அழைப்பிதழ் போதாதா? 

நான் கேட்கிறேன்.- 

பதிவர்கள் உலகம் மட்டும் அறியும்படி பதிவர் விழா நடந்தால் மற்றவர் எப்போது எப்படி பதிவராவது?

அண்மையில் நான் சந்தித்த ஒரு செய்தியாளர் ஒரு செய்தி சொன்னார்-

தமிழக அரசு, அரசு அலுவலர், சட்டமன்ற உறுப்பினர், உள்ளாட்சித் தலைவர்கள் அனைவரையும் மக்கள் எளிதில் தொடர்புகொள்ள உதவியாக அனைவர்க்கும் தொடர்பு மின்னஞ்சல் தந்திருப்பதைப் பற்றி ஒரு முக்கியமான மாவட்டத் தலைவரைக் கேட்டபோது, “அப்படியா? இதுவரை யாருக்கும் எனக்கு இந்த மெயில் ஐடியைக் கொண்டுவந்து தரலையே? யாருக்கிட்ட கேட்கிறது?” என்றாராம்! இது கிண்டல் அல்ல! தமிழக நிலை இதுதான்.

அரசு முயற்சிசெய்தால்கூட, அதைப் புரிந்துகொள்ளாத, அதுபற்றிய அக்கறையில்லாத, மின்னஞ்சல் தொடர்பின் பலம் அறியாத, அதுபற்றிய அறிமுகமும் இல்லாத, பல லட்சம்  படித்தோரைத் தொட்டுத் தொடர நாம் என்னதான் செய்யப் போகிறோம்? இதுபோலும் விழாக்களை அவர்கள் அறியும் போதுதானே அது சாத்தியமாகும்?

ஆக, நமக்கான விழா எனினும் இணைய உலகம் பற்றி அறியாத பலலட்சம் மக்கள் வாழும் நாட்டில், அவர்கள் எல்லாரும் வராவிட்டாலும், அவர்களில் ஒரு பகுதியினராவது இதுபற்றி அறிந்து கொள்ளத்தான், அழைப்பிதழ் அச்சிட்டு அவர்களிடம் தரவேண்டியதுள்ளது.

அப்படியானால், நம் பதிவர்களுக்கு அச்சிட்ட அழைப்பு எதற்காக அனுப்ப வேண்டும்? எனும் கேள்வி நியாயமானதுதான்.

ஓர் அழைப்பிதழ் 10ரூபாய் செலவில் 500 அழைப்பிதழ் அச்சிட்டோம். அதில் நம் பதிவர் சுமார் 50பேருக்குள்தான் அனுப்பியிருக்கிறோம். அவர்கள், நம் மூத்த, சென்னை மதுரை போலும் விழாக்களை நடத்திய முன்னோடிகள், நடுவர்கள், பத்திரிகையாளர், விரும்பிக் கேட்டவர்கள். 

மற்ற 400பேர்? பதிவுலகில் கால்பதிக்காத புதியவர்! இவர்களில் 50பேர் வந்தாலே பெரிது! ஆனாலும் இந்தப் பதிவுலகச் செய்தி அவர்களைப் பொறுத்தவரை அழைப்பாக வந்தால்தான் தெரியும், புரியும்.

அழைப்பிதழ் கொடுக்கப் போகும்போது, இதுபற்றிப் பலரும் வியப்பாக்க் கேட்டபோதுதான் பதிவுலகைப் பற்றி அறிமுகப் படுத்தும் வாய்ப்பும் கிடைத்தது.

கடைசியாக அறிவித்த போட்டி பற்றி - 

“ஏன் இப்படி அவசர கதியாக, ஒரு போட்டி?” 

“முடிவுத் தேதியை மாற்ற என்ன அவசியம்?“ 

“விழாக் குழுவில் என்ன குழப்பம்?” என்று நமது மூத்த பதிவர் ஒருவரே கேட்டபோதும், இந்த விளக்கத்தைத்தான் சொன்னேன். இப்போதும் சொல்கிறேன்- 

வெளியில் நிற்கும் பலலட்சம் படித்த இளைஞர்களை நமது பதிவுகளை -இலக்கியப் போட்டி எனும் பெயரில்- படிக்க வைக்கவே இந்தக் கடைசிப்போட்டி. இதில் நாங்கள் பெரிய வெற்றி பெற்றுவிடுவோம் என்று சொல்ல வரவில்லை. ஆனாலும், இப்படித்தானே முயற்சி செய்யவேண்டும்?

அதுவுமில்லாமல், 

மின்னஞ்சல் மட்டும் இருந்தால் கூடப் போதும் இந்தப் போட்டியில் கலந்துகொள்ளலாம் என்று சொன்னதும், வந்து பார்த்து, படித்து, வியந்து, அடுத்த கட்டமாக அவர்கள் பதிவர்களாக மாற வாய்ப்புக் கிடைக்குமல்லவா? எனும் நப்பாசைதான் காரணம். 

போட்டிக்கு எழுதப்பட்ட படைப்புகளைச் சிலநூறு பேராவது பார்த்துக் கருத்துக் கூறுவதும் பிடித்திருந்தால் தொடர்வதும்தானே படைப்பை எழுதியவருக்கான பெரியபரிசு? பரிசும் கிடைத்தால் அது ஊக்கப்பரிசு! சரியா?

எனவே, ”இதுவரை பார்த்த விழாக்களில் இந்த விழா வித்தியாசமா இருக்கே! இந்த உலகம் தனி உலகமாக இருக்கே! நாமும் உள்ள நுழைஞ்சு பாக்கலாம் போலயே!?” என்று பதிவுலகிற்கு அப்பாலிருக்கும் பலரை அருகில் அழைத்துப் பதிவராக்க முயலும் முயற்சியின் ஒரு கட்டம்தான் இநத அச்சு அழைப்பும், “விமரிசனப் போட்டி“ அறிவிப்பும் என்பதை நமது பதிவர்கள் புரிந்துகொள்வர் என்று நம்புகிறேன்.

மின்னஞ்சல் மட்டும் வைத்துக் கொண்டு, பதிவுலகிற்குள் வராத, அல்லது முகநூல் சுட்டுரைகளில் முகம் மறைத்து வரும் ஆபத்துகளை அறியாத, நம் பிள்ளைகளுக்குப் பதிவுலக விழாப் பற்றித் தெரிவிப்போம் அவர்களை இழுத்துப் பாருங்கள். பதிவர் அல்லாத மின்னஞ்சல் மட்டும் வைத்திருக்கும் பத்துப் பேருக்காவது மின்-அழைப்பை அனுப்புங்கள்.. 

தேவையெனில் அவர்களது முகவரி தாருங்கள் நாங்களே அச்சிட்ட அழைப்பை அனுப்புகிறோம். அவர்கள் விழாவுக்கு வந்துவிடுவார்கள் என்று நம்பியல்ல..! நமது விழாவைப் பற்றிய விவரம் தெரிந்து ஒவ்வொருவரும் பத்துப் பேரிடமாவது சொல்வார்களல்லவா?

தமிழுலகிலேயே இதுஒரு “புது-உலகம்“ என்பதைத் தமிழுலகம் இனியாவது அறிந்து கொள்ளட்டும். 

இந்த விழா அதற்கொரு திறவுகோலாக இருக்கட்டும். முடிந்தவரை ஊடக, நட்புவழிச் செய்திகள் பரவட்டும். 

ஒவ்வொருவரும் பத்துப் பேருக்காவது மின்னஞ்சல் அனுப்புங்கள் பதிவுலகம் புதியவர்களால் நிரம்பட்டும். 

அதுதானே நம் நோக்கம்?

அதனால்தான் அச்சு அழைப்பும், விமரிசனப் போட்டியும்!